Conjugação do verbo unhar.
Verbo Terminado em AR.
Presente do Indicativo:
Eu unho
Tu unhas
Ele unha
Nós unhamos
Vós unhais
Eles unham
Pretérito Perfeito:
Eu unhei
Tu unhaste
Ele unhou
Nós unhamos
Vós unhastes
Eles unharam
Pretérito Imperfeito do Indicativo:
Eu unhava
Tu unhavas
Ele unhava
Nós unhávamos
Vós unháveis
Eles unhavam
Pretérito Mais-que-Perfeito:
Eu unhara
Tu unharas
Ele unhara
Nós unháramos
Vós unháreis
Eles unharam
Futuro do Presente:
Eu unharei
Tu unharás
Ele unhará
Nós unharemos
Vós unhareis
Eles unharão
Futuro do Pretérito:
Eu unharia
Tu unharias
Ele unharia
Nós unharíamos
Vós unharíeis
Eles unhariam
Presente do Subjuntivo:
Eu unhe
Tu unhes
Ele unhe
Nós unhemos
Vós unheis
Eles unhem
Pretérito Imperfeito do Subjuntivo:
Eu unhasse
Tu unhasses
Ele unhasse
Nós unhássemos
Vós unhásseis
Eles unhassem
Futuro do Subjuntivo:
Eu unhar
Tu unhares
Ele unhar
Nós unharmos
Vós unhardes
Eles unharem
Imperativo Afirmativo:
unha Tu
unhe Ele
unhemos Nós
unhai Vós
unhem Eles
Infinitivo Pessoal:
Eu unhar
Tu unhares
Ele unhar
Nós unharmos
Vós unhardes
Eles unharem
Gerúndio:
unhando
Particípio:
unhado